Sanık tarafından inkar edilen (Whatsapp mesajları), kim tarafından ve nasıl yazıldığı kesin olarak ispatlanmadıkça sanık aleyhine delil olarak kabul edilemez.

T.C.YARGITAY 9. CEZA DAİRESİ

Esas: 2024/4261
Karar: 2025/929
K.T.: 10.02.2025

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı

HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı

TEMYİZ EDENLER : Katılan mağdure vekili, katılan Bakanlık vekili, sanık müdafii

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Bölge Adliye Mahkemesi kararı temyiz edilmekle dosya incelendi.

Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, İlk Derece Mahkemesinde silahların eşitliği ve çekişmeli yargılama ilkesi doğrultusunda savunmaya yeterli imkânın sağlanması ve bu hakkın etkin şekilde kullandırılmış olması, temyiz denetiminde sınırsız şekilde yazılı savunmayı kullanabilme olanağının bulunması karşısında savunma hakkının kısıtlanması söz konusu olmadığından, 01.02.2018 tarihli ve 7079 sayılı Kanun’un 94. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 299/1. maddesi uyarınca takdiren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçunu işlediği iddiası ile açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Bursa 7. Ağır Ceza Mahkemesince mevcut delillerin değerlendirilmesi neticesinde çocuğun cinsel istismarı suçundan, mahkumiyetine dair verilen kararın istinaf edilmesi üzerine, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi kararı ile istinaf başvurusunun 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

A. Sanık müdafiinin Temyiz İstemi

Eksik araştırmayla hüküm kurulduğuna, suçun sübuta ermediğine ilişkindir.

B. Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz İstemi

Sanık hakkında üst hadden ceza verilmesi ve takdiri indirim sebeplerinin uygulanmaması gerektiğine ilişkindir.

C. Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İstemi

Sanık hakkında üst hadden ceza verilmesi ve takdiri indirim sebeplerinin uygulanmaması gerektiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE

Sanık müdafiinin aşamalardaki savunmalarında; mağdurenin, sanığın cep telefonunu ele geçirdiği çok kısa bir zaman diliminde, cep telefonundan bilgisayar veya tablette kullanılan Whatsapp Web uygulamasında çıkan QR kodunu okutması halinde sanığın kullanımında olan hattan dilediği gibi mesaj gönderebileceği yönündeki iddiası nazara alındığında; 15.02.2022-19.02.2022 tarihli whatsapp mesajlarının kim tarafından gönderildiğinin tespiti amacıyla; Whatsapp yazışmalarının kim tarafından, hangi konumdan gönderildiğinin, Whatsapp Web uygulaması yolu ile gönderilip gönderilmediğinin, Whatsapp Web uygulaması ile gönderildiyse yazışmalara ilişkin hangi cihazdan erişim sağlandığının, konum ve IP adreslerinin tespiti yapıldıktan sonra karar verilmesi gerekirken bu konuda herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 230. maddesine muhalefet edilmesi karşısında, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle sanık müdafii, katılan mağdure vekili ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a maddesi uyarınca Bursa 7. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

02.2025 tarihinde karar verildi.